Página de Estudos das Fontes Pesquisadas

  • Fontes Franciscanas
  • Fontes Biográficas
  • Juliano de Spira
  • Vida de São Francisco

TEXTO ORIGINAL

Vita Sancti Francisci - 63

63. 1 Periculosum enim existimans inclitum apparere in oculis hominum, sed et pro magno non reputans occulta quorumlibet bona non esse maiora iis quae proferuntur in publicum, ruminabat multoties illud in ore propheticum: In corde meo abscondi eloquia tua, ut non peccem tibi (Ps 118,11). 2 Fratribus quoque circa ipsum conversantibus dederat tale signum, ut si quando eum cum extraneis occupatum praedictum versiculum recitare perciperent, illum, ne forsitan in verba sibi nociva difflueret, curialiter ab eorumdem colloquiis expedirent. 3 Itaque vulnus lateris, quoadusque vixit in corpore, diligenter viro Dei celante, solus hoc frater Helias casu utcumque prospicere meruit. 4 Frater vero Rufinus, ad eum scalpendum admissus, manu illud sensibiliter, sed fortuito, contrectavit (cfr. 1Ioa 1,1); 5 ad cuius contactum vir sanctus remurmurans gravissime doluit, et iam dictum fratrem inculpans, ut hoc sibi Dominus indulgeret (cfr. Is 26,15) adiunxit.

TEXTO TRADUZIDO

Vida de São Francisco - 63

63. 1 Achando perigoso parecer aos olhos das pessoas como alguém especial e considerando que os bens ocultos de cada um não são maiores do que os que aparecem em público, remoia muitas vezes as palavras do profeta:Escondi no meu coração as tuas palavras, para não pecar contra ti (Sl 118,11). 2 Até havia dado um sinal para os frades que moravam com ele: quando esti­vesse ocupado com pessoas estranhas e o vissem recitar o referi­do versículo, deviam cortesmente interromper a conversa, para que não lhe escapasse alguma palavra perigosa. 3 Assim, enquanto viveu no corpo, diligentemente mantida oculta pelo homem de Deus a ferida do lado, só Frei Elias pôde vê-la uma vez, por acaso. 4 Frei Rufino, porém, admitido a fazer-lhe as massagens, sem querer,tocou-a sensivelmente com a mão (Jo 1,1); 5 quando foi assim tocado, o santo soltou um gemido de grande dor e, repreendendo o frade, acrescentou que o Senhor o perdoasse (Is 26,15).