TEXTO ORIGINAL
Caput 40. Qualiter resignavit etiam socios suos nolens habere socium specialem.
1 Alio tempore, resignavit cunctos socios suos vicario suo, dicens: “Nolo videri singularis hac praerogativa libertatis ut habeam socium specialem, sed fratres me de loco ad locum associent, sicut Dominus inspiraverit eis”. 2 Et adjecit: “Vidi jam unum caecum qui non habebat nisi unum catulum ducem sui itineris, et ego nolo videri melior illo”.
3 Haec enim semper fuit gloria sua ut, omnis singularitatis et jactantiae specie relegata, habitaret ineo virtus: Christi (cfr. 2Cor 12,9).
TEXTO TRADUZIDO
Capítulo 40. Como renunciou também a seus companheiros, não querendo ter um companheiro especial.
1 Noutra ocasião, entregou todos os seus companheiros a seu vigário, dizendo: “Não quero parecer diferente por esta prerrogativa da liberdade de ter um companheiro especial, mas os frades se associem a mim de lugar para lugar, conforme o Senhor lhes inspirar”. 2 E acrescentou: “Já encontrei um cego que tinha apenas um cachorrinho como guia de seu caminho; não quero ser considerado melhor do que ele”.
3 Pois esta foi sempre sua glória: relegar toda aparência de privilégio ou de ostentação, para que habitasse nele a virtude de Cristo (cf. 2Cor 12,9).