Página de Estudos das Fontes Pesquisadas

  • Fontes Franciscanas
  • Fontes Biográficas
  • Compilação de Assis

TEXTO ORIGINAL

Compilação de Assis - 37

[37] 
1 Solebat non castos oculos enigmate tali configere (cfr. 1Cor 13,12; Ps 118,120). 
2 “Rex pius et potens duos ad reginam successive nuntios misit. 
3 Redit primus et tantum verbis verba reportat. 
4 Siquidem sapientis oculi in capite (cfr. Qo 2,14) fuerant, nec prosilierant quoquam. 
5 Redit alius, et post brevia verba que refert, longam de domine pulchritudine texit historiam: Vere, domine, vidi pulcherrimam mulierem. Felix qui fruitur. 
6 At ille: Tu, inquit, serve nequam (cfr. Mat 18,32), in sponsam meam oculos impudicos iecisti? Liquet quod emere volueris rem prospectam subtiliter. 
7 Iubet revocari primum et ait: “Quid tibi de regina videtur? 
8 Et ille: Optime quidem, quoniam libenter audivit, respondit sagaciter. 
9 Et nichil, inquit, ei formositatis inest? 
10 Tuum, ait, domine mi, sit hoc inspicere; meum fuit verba proferre. 
11 Fertur a rege sententia: Tu, inquit, oculis castus, esto in camera corpore castior: hic vero exeat domum, ne polluat thalamum”. 
12 Dicebat enim: “Quis non deberet timere respicere sponsam Christi?”.

TEXTO TRADUZIDO

Compilação de Assis - 37

[37] 
1 Costumava atacar com este enigma os que não tinham óculos castos: 
2 “Um rei piedoso e poderoso mandou sucessivamente dois mensageiros à rainha. 
3 O primeiro voltou e se limitou a referir palavra por palavra. 
4 Dessa maneira, os olhos do sábio tinha ficado na cabeça, sem cair para lugar nenhum. 
5 O outro voltou, e depois de ter contado as poucas palavras, narrou uma longa história sobre a beleza da senhora: Na verdade, senhor, vi uma mulher belíssima. Feliz que quem pode aproveitar. 
6 Ele disse: Tu, servo mau, lançaste os olhos impudicos sobre minha esposa? É claro que estavas querendo comprar sutilmente o que admirastes. 
7 Mandou chamar de novo o primeiro e disse: “O que achaste da rainha?”. 
8 Ele: Ótima, porque ouviu de boa vontade e respondeu sagazmente. 
9 E não há nela nenhuma formosura? 
10 Senhor meu, isso cabe a ti olhar; eu tinha que referir as palavras. 
11 O rei deu a sentença: Tu, casto de olhos, ficareis na câmera com o corpo ainda mais casto. Mas esse outro saia da casa, para não poluir meu leito”. 
12 Pois dizia: “Quem não deveria temer olhar a esposa de Cristo?”.