TEXTO ORIGINAL
46
1 In castro Pomarico, in montanis Apuliae posito, patri et matri unica erat filia, in tenera aetate tenere praedilecta.
2 Et quoniam successionem non sperabant aliam affuturam, illa totius amoris materia, illa omnis causa sollicitudinis erat eis.
3 Infirmata namque ad mortem, puellae pater et mater se mortuos reputabant.
4 Diebus igitur et noctibus, sollicitis nimis vigiliis circa puellae custodiam insistentes, mane quodam illam mortuam invenerunt.
5 Forte subreptione somni vel vigiliarum labore aliqua negligentia intervenit.
6 Orbata sic mater dulci prole, speque prolis amissa, videtur et ipsa mori.
7 Conveniunt parentes et convicini ad flebile nimis funus, et tumulare properant exanime corpus.
8 Iacet mater infelix ineffabilibus completa doloribus, et absorpta suprema tristitia de iis quae fiunt nihil advertit.
9 Interim sanctus Franciscus, uno tantum socio comitatus, visitat desolatam, et placitis affatur colloquiis.
10 “Noli flere”, inquit, “nam lucernae tuae penitus iam exstinctae (cfr. Luc 7,13; 2Re 21,17) lumen, ecce, restituam!
11 Surgit extemplo mulier, et quae sibi dixerat sanctus Franciscus omnibus manifestans, non permisit exstinctum corpus alibi deportari.
12 Et conversa mater ad filiam, invocans sancti nomen, eam vivam et incolumem allevavit.
13 Stuporem qui videntium corda replevit et parentum gaudium inexpertum alteri relinquimus exprimendum.
TEXTO TRADUZIDO
46
1 In castro Pomarico, in montanis Apuliae posito, patri et matri unica erat filia, in tenera aetate tenere praedilecta.
2 Et quoniam successionem non sperabant aliam affuturam, illa totius amoris materia, illa omnis causa sollicitudinis erat eis.
3 Infirmata namque ad mortem, puellae pater et mater se mortuos reputabant.
4 Diebus igitur et noctibus, sollicitis nimis vigiliis circa puellae custodiam insistentes, mane quodam illam mortuam invenerunt.
5 Forte subreptione somni vel vigiliarum labore aliqua negligentia intervenit.
6 Orbata sic mater dulci prole, speque prolis amissa, videtur et ipsa mori.
7 Conveniunt parentes et convicini ad flebile nimis funus, et tumulare properant exanime corpus.
8 Iacet mater infelix ineffabilibus completa doloribus, et absorpta suprema tristitia de iis quae fiunt nihil advertit.
9 Interim sanctus Franciscus, uno tantum socio comitatus, visitat desolatam, et placitis affatur colloquiis.
10 “Noli flere”, inquit, “nam lucernae tuae penitus iam exstinctae (cfr. Luc 7,13; 2Re 21,17) lumen, ecce, restituam!
11 Surgit extemplo mulier, et quae sibi dixerat sanctus Franciscus omnibus manifestans, non permisit exstinctum corpus alibi deportari.
12 Et conversa mater ad filiam, invocans sancti nomen, eam vivam et incolumem allevavit.
13 Stuporem qui videntium corda replevit et parentum gaudium inexpertum alteri relinquimus exprimendum.