Página de Estudos das Fontes Pesquisadas

  • Fontes Franciscanas
  • Fontes Biográficas
  • São Boaventura
  • Legenda Maior

TEXTO ORIGINAL

Legenda Maior - Miraculis III,9

9 
1 Quidam de castro Ceperani, nomine Nicolaus, in manus inimicorum crudelium incidit (cfr. Iudc 15,18) die quadam. 
2 Qui crudelitate ferali vulneribus eum super vulnera concidentes, usque adeo super miserum saevierunt, donec vel exstinctum crederent, vel protinus exstinguendum. 
3 Clamaverat autem Nicolaus praedictus, cum primos ictus exciperet, alta voce: ”Sancte Francisce, succurre mihi! sancte Francisce, adiuva me!”. 
4 Hanc vocem a remotis audierunt quam plurimi, licet auxilium ferre non possent. 
5 Deportatus tandem domum, totus suo sanguine volutatus, fiducialiter asserebat, se mortem ex ilIis vulneribus non visurum (cfr. Luc 2,26) nec etiam se tunc sentire dolores, quoniam sanctus Franciscus sibi succurrerat, et ut poenitentiam ageret (cfr. Mar 6,12), a Domino impetrarat. 
6 Quod et sequens confirmavit eventus; nam lotus a sanguine, continuo contra humanam spem exstitit liberatus.

TEXTO TRADUZIDO

Legenda Maior - Milagres III,9

9 
1 Um dia, um homem do castro de Ceprano, chamado Nicolau, caiu na mão de inimigos cruéis. 
2 Os quais, com feroz crueldade, machucaram-no repetidamente e maltrataram tanto o miserável até que acharam que tinha morrido, ou ia morrer logo. 
3 Mas o referido Nicolau, quando recebeu os primeiros golpes, clamou em alta voz: “São Francisco, socorre-me! São Francisco, ajuda-me!”. 
4 Muitas pessoas ouviram de longe essa voz, embora não pudessem trazer auxílio. 
5 Levado para casa, todo ensanguentado, afirmava confiantemente que não iria morrer por aquelas feridas, e que nem sentia dores, porque São Francisco o socorrera e pedira a Deus que pudesse fazer penitência. 
6 Isso foi confirmado pelo que aconteceu depois, porque, lavado do sangue, contra a esperança humana, ficou continuamente libertado.