Página de Estudos das Fontes Pesquisadas

  • Fontes Franciscanas
  • Fontes Biográficas
  • São Boaventura
  • Legenda Maior

TEXTO ORIGINAL

Legenda Maior - XII,5

5 
1 In civitate namque Parmensi scholaris quidam indolis bonae cum sociis aliis studio diligenter intentus, dum importuna garrulitate cuiusdam infestaretur hirundinis, dicere coepit (cfr. Luc 4,21) ad socios: 
2 ”Haec hirundo una de illis est, quae virum Dei Franciscum praedicantem aliquando, donec silentium eis imponeret (cfr. Mat 22,34), molestabant”. 
3 Et conversus ad hirundinem, fiducialiter ait: ”In nomine servi Dei Francisci praecipio tibi (cfr. Act 16,18), ut ad me veniens continuo conticescas”. 
4 At illa Francisci audito nomine, quasi vìri Dei disciplinis edocta, et statim conticuit et ipsius manibus tamquam tutae custodiae se commisit. 
5 Stupefactus scholaris statim eam libertati restituit et eius garritum amplius non audivit.

TEXTO TRADUZIDO

Legenda Maior - XII,5

5 
1 Na cidade de Parma, um estudante de boa índole diligentemente ocupado nos estudos com outros companheiros, quando se sentiu importunado pelo barulho de uma andorinha, começou a dizer aos colegas: 
2 “Esta andorinha é uma daquelas que molestavam Francisco, o homem de Deus, uma vez em que ele estava pregando, enquanto ele não lhes impôs silêncio”. 
3 E virando-se para a andorinha disse com confiança: “Em nome do servo de Deus, Francisco, eu te mando que venhas a mim e logo te cales”. 
4 E ela, ouvindo o nome de Francisco, como se tivesse sido instruída pela disciplina do homem de Deus, calou-se na mesma hora e se entregou às mãos dele como se estivesse guardada com segurança. 
5 Espantado, o estudante devolveu-a logo à liberdade e não ouviu mais o seu barulho.