Página de Estudos das Fontes Pesquisadas

  • Fontes Franciscanas
  • Fontes Biográficas
  • São Boaventura
  • Legenda Maior

TEXTO ORIGINAL

Legenda Maior - V,12

12 
1 Alio quoque tempore viro Dei praedicationis causa inter Lombardiam et Marchiam Tervisinam iter agente cum fratre socio iuxta Padum, tenebrosa noctis supervenit obscuritas. 
2 Cumque via esset exposita periculis magnis et multis propter tenebras, fluvium et paludes, dixit socius ad virum sanctum: ”Ora, pater, ut de instantibus periculis liberemur!”. 
3 Cui vir Dei cum fiducia multa respondit: ”Potens est Deus (cfr. Luc 3,8), si placet suae dulcedini, tenebrarum effugata caligine, beneficium nobis impendere lucis”. 
4 Vix sermonem compleverat, et ecce tanta lux illico coepit circa eos superna radiare virtute, ut nocte alias exsistente obscura, ipsi luce clara viderent non solum viam, verum etiam plurima circumquaque. 
5 Cuius lucis ducatu corporaliter directi et spiritualiter confortati, usque ad locum hospitii per non modicum viae spatium, cum divinis hymnis et laudibus incolumes pervenerunt. 
6 Perpende, quem mirandae fuerit vir iste munditiae quantaeque virtutis, ad cuius nutum suum ignis ardorem contemperat, aqua saporem commutat, angelica praebet melodia solatium, et lux divina ducatum, ut sic sanctificatis viri sancti sensibus omnis probetur mundi machina deservire.

TEXTO TRADUZIDO

Legenda Maior - V,12

12 
1 Outra vez, viajando o homem de Deus com um companheiro entre a Lombardia e a Marca de Treviso para pregar, à margem do Pó sobreveio a escuridão tenebrosa da noite. 
2 Como o caminho estava exposto a muitos e grandes perigos por causa das trevas, do rio e dos brejos, disse o companheiro ao homem santo: “Pai, ora para que nos livremos dos perigos que nos ameaçam!”. 
3 Respondeu-lhe o homem de Deus com muita confiança: “Deus tem poder, se aprouver à sua doçura, para dissipar a escuridão das trevas e nos dar o dom da luz”. 
4 Mal acabara de falar e e eis que tanta luz começou a irradiar em torno deles pela virtude superna que, embora a noite fosse escura nos outros lugares, eles podiam ver em luz clara não só o caminho mas muitas coisas ao redor. 
5 Orientados corporalmente e confortados espiritualmente por essa luz, chegaram incólumes até o lugar do hospício, por não curto caminho, cantando hinos e louvores divinos. 
6 Calcula como foi de admirável limpeza e grande virtude este homem, se ao seu aceno o fogo tempera seu ardor, a água muda de gosto, a melodia angélica vem consolar e a luz divina orientar, de maneira que, assim santificados, os sentidos do santo homem, prova-se que a máquina do mundo o servia.