Página de Estudos das Fontes Pesquisadas

  • Fontes Clarianas
  • Formas de Vida para as Clarissas
  • Forma de Vida do Cardeal Hugolino

TEXTO ORIGINAL

Forma de Vida do Cardeal Hugolino - 10

10. De ingressu personarum in monasterium, firmiter ac districte praecipimus (A praecipitur) ut nulla umquam abbatissa vel eius sorores aliquam personam religiosam seu secularem ac (V aut) cuiuslibet dignitatis in monasterium intrare permittant; nec omnino hoc alicui liceat, nisi cui et de quibus concessum a Summo Pontifice fuerit, vel a nobis, seu, post nos (S -vel a nobis seu post nos) ab illo cui, sicut et nobis, sollicitudinem atque curam specialem gerendam de vobis specialiter dominus Papa duxerit iniungendam. 
Nam hoc a vobis sollicite procuretur, ut cum cardinalis vel episcopus Ecclesiae Romanae, qui vobis specialiter fuerit deputatus, ex hac vita migraverit, alium semper a domino Papa de ipsis suis fratribus postuletis; ad quem, cum necesse habueritis, vel per visitatorem vel per nuntium proprium specialiter recurrere debeatis. 
Excipiuntur autem a dicta ingrediendi lege illi, quos pro aliquo opere necessario exercendo necessitas exegerit introire. 
Sed, etsi quis de cardinalibus ad aliquod monasterium huius religionis aliquando venerit et in illud voluerit ingredi, cum reverentia quidem et devotione suscipiatur, sed rogetur, ut cum uno vel duobus honestioribus quidem sociis debeat introire. 
Alius autem praelatus, cui aliquando (V + forte) intrare licuerit, uno tantum religioso atque honesto socio sit contentus. 
Quod si forte pro benedictione abbatissae vel pro aliqua sorore consecranda in monialem, vel alio etiam modo concessum alicui episcopo fuerit Missam interius aliquando celebrare, quam paucioribus et honestioribus potuerit contentus sit sociis et ministris; et hoc quoque ipsum rarius (A raro) alicui concedatur. 
Nulla tamen omnino loquatur cum aliquo, nisi praedicto (A praetacto) modo, sive infirma fuerit, sive sana. Illud sane praecipue caveatur, ut ii, quibus aliquando fuerit concedendum in monasterium ingredi, tales sint, de quorum verbis et moribus, necnon vita et habitu, aedificari valeant intuentes et materia iusti scandali exinde nequeat generari.

TEXTO TRADUZIDO

Forma de Vida do Cardeal Hugolino - 10

[A entrada de pessoas na clausura] 
10. Quanto à entrada de pessoas no mosteiro, preceituamos firme e rigorosamente que jamais alguma abadessa ou suas irmãs permitam entrar no mosteiro alguma pessoa religiosa ou secular, ou de qualquer dignidade. E isso não seja absolutamente lícito a não ser para alguém e para aquilo que tiver recebido concessão do Sumo Pontífice, ou nossa, ou, depois de nós, por aquele que, como nós, tiver recebido especialmente do Papa o cuidado e solicitude especial por vós. 
Pois, quando morrer o cardeal ou bispo da Igreja Romana que for especialmente encarregado de vós, devem cuidar com solicitude de pedir que sempre seja nomeado pelo senhor Papa outro de seus irmãos. Ao qual vós deveis recorrer especialmente quando precisardes, através do visitador ou de um mensageiro próprio. 
Excetuam-se dessa lei de ingresso aqueles que a necessidade exigir que entrem para fazer algum trabalho necessário. 
Mas, se, alguma vez, chegar algum dos cardeais a um de seus mosteiros e nele quiser entrar, seja recebido com reverência e devoção, mas rogue-se que entre com um ou dois dos seus companheiros mais honestos. 
Outro prelado ao qual seja permitido entrar alguma vez contente-se com um só companheiro, religioso e honesto.
Mas se alguma vez for permitido a algum bispo celebrar a Missa dentro do mosteiro para a bênção da abadessa, para consagrar alguma irmã como monja, ou de algum outro modo, contente-se com o menor número possível de companheiros e ministros, e dos mais honestos. Mas mesmo isso seja raramente concedido a alguma pessoa. 
Mas nenhuma, doente ou sadia, converse absolutamente com ninguém, a não ser do jeito já dito. Mas o maior cuidado que se deve ter é que as pessoas a quem for concedido entrar alguma vez no mosteiro sejam tais que suas palavras e modos, como também sua vida e traje possam edificar quem os vir e daí não possa nascer nenhuma causa de escândalo.