Página de Estudos das Fontes Pesquisadas

  • Fontes Clarianas
  • Fontes Históricas
  • Legendas
  • Legenda de Santa Clara Virgem

TEXTO ORIGINAL

Legenda Sanctae Clarae Virginis - 57

57 Civis Eugubinus nomine Iacobus de Franco, puerum quinquennem habens, qui debilibus pedibus numquam ambulaverat, nec poterat ambulare, tamquam ostentum suae domus, et opprobrium suae carnis ipsum puerum deplorabat. Cubitabat in solo, repebat in cinere, volens se quandoque ad baculum, nec potens erigere: cui natura gradiendi desiderium dederat, negaverat facultatem. 
Vovent puerum parentes eius meritis sanctae Clarae, atque, ut illorum verbo dicatur, volunt eum sanctae Clarae hominem esse si per eam sanitatem fuerit consecutus. Protinus, voto emisso, Virgo Christi suum hominem sanans liberae ambulationis officium in oblato sibi puero reparavit. Illico parentes ad Virginis tumulum cum puero properantes eum subsilientem et gaudentem Domino obtulerunt.

TEXTO TRADUZIDO

Legenda de Santa Clara Virgem - 57

57 Um cidadão de Gúbio, Tiago de Franco, tinha um filho de cinco anos que, fraco dos pés, nunca andara nem podia andar. Lamentava-se pelo menino como uma mancha para a casa, o opróbrio da família. O rapaz deitava-se no chão e se arrastava no pó, querendo às vezes ficar em pé com um bastão, sem conseguir. A natureza dera-lhe o desejo de andar, mas negava a possibilidade. 
Os pais encomendaram o menino aos méritos de Santa Clara e, para usar suas palavras, prometeram que seria um “homem de Santa Clara”, se obtivesse a cura através dela. Foi só fazer o voto e a virgem de Cristo curou o seu homem, devolvendo a capacidade de andar bem ao menino oferecido. Os pais correram logo ao túmulo da virgem com ele, que brincava e saltava todo alegre, e o consagraram ao Senhor.